"Als ik kijk naar wat op mij altijd indruk heeft gemaakt, dan praat ik over de beginjaren dat ik meedeed. Bij Vriendenkring Schenkels, zat ik toen," herinnert Van der Veen zich. "Ik was negen jaar en wij moesten daar met bijna tachtig mensen voor die wagen die Sphinx vooruit trekken. Door de straat, als klein mannetje. Dat is iets waar ik wel op terugkijk."
Niet alleen de optocht zelf, ook de voorbereidingen maakten diepe indruk. "Dat we dat gingen oefenen vooraf met een ton vol met water, zodat we gewicht hadden. En hoe zit dat dan met remmen?" lacht hij.
Van generatie op generatie
Die liefde voor de Brabantsedag geeft Van der Veen inmiddels door aan zijn eigen kinderen. "Ik heb een zoon en een dochter van acht en tien. En mijn vrouw is er een van Van Gaal, zo zeggen ze dat in Heeze. Dus ik heb uiteindelijk de switch ook gemaakt naar Van Gaal. En mijn kinderen zijn ook weer super enthousiast. Dus het gaat generatie op generatie."
Toch ziet hij dat het steeds lastiger wordt om voldoende vrijwilligers te vinden. "Er zijn heel veel mensen een jaar rond mee bezig. Om die laatste zondag van augustus weg te zetten. En dat stukje hoop ik wel met elkaar opgevuld te krijgen," zegt hij eerlijk.
Verbinding door het hele dorp
Wat de Brabantsedag volgens Van der Veen echt bijzonder maakt, is de verbondenheid die het teweegbrengt. "Ik kijk nu het meeste uit om dadelijk die tenten weer omhoog te zien komen, laat ik het zo zeggen. En dat eenieder weer door het dorp van links naar rechts gaat. Dat je ook heel veel mensen spreekt die je eigenlijk het hele jaar daardoor niet spreekt. Maar je hebt in één keer een klik met elkaar. Dus ook verbroedering. Is zeker een heel mooi onderdeel."