advertentie
Agenten werden bekogeld met vuurwerk en glas. Het achterraam van een politieauto werd ingeslagen, en twee politiemensen belandden met gehoorschade in het ziekenhuis. Uiteindelijk wist de politie de menigte uiteen te drijven, maar het resultaat was pover: één arrestatie!
In België wordt harder opgetreden. In Bree trok een illegaal tuning-event dit weekend zo’n zeshonderd toeschouwers. Daar werden twaalf mensen opgepakt; één verdachte werd door een politiehond gebeten. Ook in Ghislenghien, in de provincie Henegouwen, greep de politie eerder stevig in. Tijdens een zogeheten “urban rodeo” raakten agenten gewond en werden meerdere voertuigen in beslag genomen.
Wie dit tafereel naast eerdere nachten legt, ziet een patroon dat inmiddels tot vervelens toe bekend is. In Ittervoort en Venlo stonden eerder zeshonderd voertuigen bij elkaar. Ook daar overlast, ook daar gevaarlijk rijgedrag, en ook daar nauwelijks gevolgen. Het is telkens hetzelfde scenario: een storm steekt op, de politie gooit alles in de strijd om de orde te herstellen, en zodra de lucht is geklaard, verplaatst het circus zich naar de volgende plek. Deelnemers delen de nieuwe locatie razendsnel via chatgroepen.
Het gaat allang niet meer om wat stoer showen met glimmende velgen of ronkende motoren. De sfeer is hard en intimiderend geworden. Jongens met bivakmutsen, messen in de zak, lasers gericht op agenten. Dit is geen onschuldig tijdverdrijf meer, maar een frontale uitdaging aan de politie. En die staat er steeds weer tegenover met lege handen.
Voor omwonenden is het onverteerbaar. Zij worden ’s nachts ruw wakker geschud door herrie, opgejaagd door straatracers en geconfronteerd met een overheid die vooral reageert in plaats van voorkomt. Het beeld dat blijft hangen: een politieauto gesloopt, agenten bekogeld en beledigd, en een samenleving die machteloos toekijkt.
Budel-Dorplein moet de wake-upcall zijn in een reeks van incidenten. Niet omdat dit voor het eerst gebeurt, maar juist omdat het steeds normaler dreigt te worden. Dat kunnen en mogen we niet accepteren. Want als het gezag er niet meer in slaagt de straat terug te winnen, wie doet het dan wel?
Het is de hoogste tijd dat burgemeesters, politie en justitie hun handen ineenslaan, over gemeente- en zelfs landsgrenzen heen. Niet met nog een rondje overleg of een rapport dat in een la belandt, maar met zichtbaar optreden en een duidelijke boodschap: dit pikken we niet langer. Als die boodschap uitblijft, blijft Budel-Dorplein niet meer dan een voorbode van nog meer ellende
