HEEZe-LEENDE – Meer dan 40 jaar werkzaam bij dezelfde organisatie. Het komt steeds minder vaak voor, maar des te bijzonder! Donderdagmiddag 22 oktober kreeg Frans Kiggen, na een dienstverband van 43 jaar, van de collega-boswachters van Staatsbosbeheer zijn ‘eigen bruggetje’ in het Leenderbos. Helemaal in het zuiden in de buurt van de Achelse Kluis was boven de Tongelreep de onthulling van het ‘Frans Kiggen Brugske’.
Frans vertelt over zijn werkzame leven bij Staatsbosbeheer:
“Ik ben in 1972 begonnen bij Staatsbosbeheer in het Leenderbos, als bosarbeider. Mijn werkdag bestond uit bomen planten, met de tractor hout uitslepen of bosgrond omploegen ter voorbereiding van het planten. Er werd met de hand geplant en in de winterdag als het erg koud of nat was, gingen we kachelhout kort zagen, kloven en verkopen.
In de zomer van 1975 maakte ik de overstap naar de Strabrechtse heide. Daar maaide ik de heideakkers en schraallandjes. Ook hield ik de heide open door handmatig dennen van de heide te zagen.
In 1979 kwam ik terug in het Leenderbos, wat ik ontzettend fijn vond, want bosbouw sprak mij erg aan en ik voelde mij in Leenderbos echt thuis. Mijn hele job richtte zich opnieuw op bosbouw; bos aanplanten, bomen blessen voor de houtoogst en hout meten. Tussendoor haalde ik ook nog mijn bosbouwdiploma. Buiten zijn en met bos werken is mijn passie.
In totaal heb ik 43 jaar bij Staatsbosbeheer gewerkt. Mijn werkgebied werd steeds groter. Ik werkte niet meer alleen in Leenderbos, maar ook op de Strabrechtse heide en later kwam Boswachterij De Kempen tussen Reusel en Bergeijk er nog bij. In totaal zo’n 7000 hectare. Ik maakte afrasteringen voor vee, plaatste bebording en slagbomen. Ook het onderhoud van fiets- wandel- en ruiterpaden en openbare wegen verzorgde ik met de tractor en ik maaide de bermen met de bosmaaier.
Veranderende organisatie
Vroeger werkten we met 10 man in het bos en we hadden 1 kleine tractor. Er werkte één collega op kantoor. Nu werken bijna alle collega’s op kantoor. Er is heel veel verandert. Het zware boswerk wordt tegenwoordig door machines gedaan, door aannemers en de collega’s van Staatsbosbeheer begeleiden dit. De bosbouwcollega’s zitten nu grotendeels op kantoor om het werk te organiseren. Toen ik 43 jaar geleden in het bos werkte zag je nooit iemand in het bos. Eind jaren 1960 gingen we ruiterpaden aanleggen en voorlichting geven. Nu komen er 1.000.000 miljoen bezoekers per jaar in het Leenderbos.
Eerste natuurproject van Nederland
In 1990 heeft Staatsbosbeheer 100 hectare aangekocht van de paters van de Achelse Kluis. Volgens mij was het een van de eerste echte natuurprojecten van Nederland. Het was toen heel bijzonder, want de Tongelreep ging van landbouw naar natuur. Super toevallig dat juist in dit prachtige gebied een bruggetje naar mij is vernoemd. Ik ben niet iemand die graag op de voorgrond treed, maar dit beschouw ik toch wel als een uiting van waardering voor mijn jarenlange inzet.
Pensioen
In 2014 kreeg ik de mogelijkheid om met 63 jaar vervroegd met pensioen te gaan. Ik heb er heel lang over nagedacht, want ik hou van mijn werk. Uiteindelijk heb ik besloten te stoppen. Nu fiets of wandel ik elke dag naar De Putberg of het Leenderbos. Ik kom ook graag in De Pan, eigenlijk in alle gebieden van Staatsbosbeheer. Met een tevreden gevoel kijk ik terug op mijn werk bij Staatsbosbeheer en af en toe kom ik nog eens op de koffie bij collega’s of zij bij ons thuis.”
